روانشناسی
مهدی کهنسال کل کناری؛ مجید علی عسکری؛ علی حسینی خواه؛ بلال ایزانلو
چکیده
هدف: این مقاله به بررسی تأثیر طراحی برنامه درسی ریاضی مبتنی بر قصه گویی بر خلاقیت دانشآموزان پایه چهارم ابتدایی پرداخته بود.روششناسی: در پژوهش حاضر از روش نیمه آزمایشی استفاده شد .جامعه ی آماری بخش کمی، متشکل ازکلیه دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی شهرستان ساری بود که نمونه ی آماری به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به تعداد 240 ...
بیشتر
هدف: این مقاله به بررسی تأثیر طراحی برنامه درسی ریاضی مبتنی بر قصه گویی بر خلاقیت دانشآموزان پایه چهارم ابتدایی پرداخته بود.روششناسی: در پژوهش حاضر از روش نیمه آزمایشی استفاده شد .جامعه ی آماری بخش کمی، متشکل ازکلیه دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی شهرستان ساری بود که نمونه ی آماری به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به تعداد 240 نفر به تفکیک جنسیت در دو گروه آزمایش و کنترل (پسران 120 نفر و دختران 122 نفر)جای گرفتند. با استفاده از فرم ب خلاقیت تورنس که از نظر روایی محتوا، مورد تأیید متخصصان تعلیم و تربیت و روانشناسی قرار گرفته است و ضریب پایایی آن نیز با استفاده از نرم افزار spss، 74/0، به دست آمد، پیش آزمون و پس آزمون ازگروه های مورد پژوهش بعمل آمد.یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد که طراحی برنامه درسی ریاضی مبتنی بر قصه گویی تأثیر مثبتی بر خلاقیت دانشآموزان پایه چهارم ابتدایی داشته است. همچنین، مقایسه مجذور اتای جزئی پسران و دختران نشان داد که آموزش ریاضی مبتنی بر قصه گویی تأثیر بیشتری بر خلاقیت دختران داشته است.بحث و نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که طراحی برنامه درسی ریاضی مبتنی بر قصه گویی میتواند بهبود قابل توجهی در خلاقیت دانشآموزان پایه چهارم ابتدایی داشته باشد. این یافتهها نشان داد که طراحان برنامههای درسی میتوانند از طراحی محتوای آموزشی مبتنی بر قصه گویی، که با ویژگیهای دانشآموزان سازگار است، بهره بگیرند. همچنین، تلفیق قصههای آموزشی با برنامههای درسی در سطوح و رشتههای مختلف نیز به تولیدکنندگان برنامهدرسی پیشنهاد میشود.بر اساس مطالعه حاضر، طراحی برنامه درسی ریاضی مبتنی بر قصه گویی تأثیر مثبت و قابل توجهی بر خلاقیت دانشآموزان پایه چهارم ابتدایی دارد. به علاوه، نتایج نشان داد که این تأثیر بر خلاقیت دختران بیشتر است. بنابراین، توصیه میشود که طراحان برنامههای درسی از طراحی محتوای آموزشی مبتنی بر قصه گویی که با ویژگیهای دانشآموزان سازگار است، بهره بگیرند. همچنین، تلفیق قصههای آموزشی با برنامههای درسی در سطوح و رشتههای مختلف نیز به تولیدکنندگان برنامههای درسی پیشنهاد میشود. این تحقیق میتواند به برنامهریزان درسی و طراحان آموزشی کمک کند تا روشهای نوآورانهتری را برای تقویت خلاقیت دانشآموزان در حوزه ریاضی تدوین کنند.